Προπόνηση Νευρομυϊκού Συντονισμού!

Προπόνηση Νευρομυϊκού Συντονισμού: Τι είναι, που εφαρμόζεται και ασκήσεις σε μοναδικά βίντεο!

Ο νευρομυϊκός συντονισμός, είναι μία ιδιαίτερα σημαντική έννοια στην επιστήμη της άσκησης. Η εκτέλεση μίας καθημερινής κίνησης ή μίας αθλητικής δραστηριότητας, ξεκινάει από μία «εντολή» που στέλνει ο εγκέφαλος μέσω των νεύρων προς τους μύες. Η ταχύτητα που θα «φτάσει» η εντολή στον μυ, αλλά και το «πόσο γρήγορα» θα αντιδράσει σε αυτήν την εντολή ο μυς, αντικατοπτρίζει το νευρομυϊκό συντονισμό. Οι προπονήσεις σε όλες τις αναπτυξιακές ηλικίες (και όχι μόνο), επιβάλλεται να συμπεριλαμβάνουν στα περιεχόμενά τους ασκήσεις ρυθμού και ισορροπίας (έννοιες οι οποίες αποτελούν κύριους παράγοντες του νευρομυϊκού συντονισμού). Ο όρος νευρομυϊκή συναρμογή ή συντονισμός αναφέρεται στην ικανότητα που έχουν οι μυϊκές ομάδες να λειτουργούν με αρμονία μεταξύ τους. Ουσιαστικά πρόκειται για την αλληλεπίδραση που λαμβάνει χώρα μεταξύ του νευρικού και του μυϊκού συστήματος.

Οι συντονιστικές (συναρμοστικές) ικανότητες των παικτών βελτιώνονται ως επί το πλείστον στην παιδική ηλικία 6-12 ετών, κατά την οποία ωριμάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα του οργανισμού. Στην προπόνηση της νευρομϋικής συναρμογής ακολουθείται η αρχή της προοδευτικότητας (από το απλό στο σύνθετο και από το εύκολο στο δύσκολο). Αυτό σημαίνει ότι πρώτα οι παίκτες μαθαίνουν τη σωστή εκτέλεση των κινήσεων και σταδιακά, αυξάνοντας την ταχύτητα εκτέλεσης και το βαθμό δυσκολίας (π.χ. χρήση μπάλας, πίεση αντιπάλου κ.ά.), εμπλουτίζουν το κινητικό τους ρεπερτόριο και βελτιώνουν σε σημαντικό βαθμό το νευρομϋικό τους συντονισμό.

Οι συναρμοστικές ικανότητες των παικτών, όταν προπονούνται μεθοδολογικά, παίζουν μεγάλο ρόλο στην εκμάθηση και τη βελτίωση των τεχνικών ενεργειών. Ακόμη, είναι σημαντικές διότι αφενός μειώνουν τις πιθανότητες τραυματισμών και αφετέρου αυξάνουν την αυτοπεποίθηση των παικτών. Επιπλέον, το καλό επίπεδο των συναρμοστικών ικανοτήτων, βοηθά στην καλύτερη κατανομή των ενεργειακών αποθεμάτων των παικτών κατά τη διάρκεια επιβαρύνσεων (αγώνας ή προπόνηση).

Κύριες συναρμοστκές ικανότητες στο ποδόσφαιρο:

Η ικανότητα ισορροπίας (ιδιοδεκτικότητα), η οποία αφορά στην ικανότητα του παίκτη να διατηρεί ή να επανακτά την ισορροπία του. Οι ασκήσεις μπορεί να είναι είτε στατικές (π.χ. πελαργός) είτε δυναμικές (π.χ. κουτσό με το ένα πόδι), ενώ μεγάλη βοήθεια προσφέρει και η χρήση οργάνων όπως το τραμπολίνο, η δοκός ισορροπίας, τα bosu κτλ.

Η ικανότητα αντίληψης και προσανατολισμού στο χώρο, μέσα από την οποία οι παίκτες αντιδρούν αποτελεσματικά μετά από ξαφνικές αλλαγές κατεύθυνσης με ή χωρίς τη μπάλα (αίσθηση του χώρου που βρίσκονται).

Η ικανότητα αντίδρασης, από την οποία εξαρτάται η γρήγορη αντίδραση, δηλαδή η ταχύτατη και αποτελεσματική αντίδραση των παικτών σε απρόβλεπτες αγωνιστικές καταστάσεις όπως για παράδειγμα η επαναφορά της μπάλας μετά από κτύπημα στο δοκάρι. Σημειώνεται ότι η  συναρμοστική ικανότητα της αντίδρασης μπορεί να συνεχίζει να βελτιώνεται με συστηματική προπόνηση ακόμη και στην εφηβική ηλικία (15 ετών και άνω).

Η ικανότητα του ρυθμού που αφορά στην εκτέλεση ρυθμικών κινήσεων (ρυθμός στην κίνηση) και είναι αναγκαία σε πολλές τεχνικές ενέργειες όπως στη ντρίμπλα, στο control, στο χρόνο εκτέλεσης άλματος κτλ.

Η ικανότητα της κιναίσθησης, η οποία αφορά στην εκτέλεση των κινήσεων με ακρίβεια (π.χ. η ανάλογη δύναμη στην πάσα ή στο σουτ), όπως και στο προσόν του παίκτη να κινείται σε συνθήκες αυξημένης δυσκολίας (οι ασκήσεις μπορούν να πραγματοποιηθούν με ή χωρίς μπάλα).

ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ SUBSCRIBE ΣΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΚΑΝΑΛΙ ΜΑΣ ΣΤΟ YOU TUBE