Το μεγαλύτερο κενό στο αναπτυξιακό ποδόσφαιρο!

Το μεγαλύτερο κενό στο αναπτυξιακό ποδόσφαιρο!

Γράφει ο Ernald Ιωάννης Χόντιας

Το μεγαλύτερο κενό στο αναπτυξιακό ποδόσφαιρο δεν είναι η τεχνική και η τακτική, δεν είναι η πειθαρχία, και δεν είναι σίγουρα η σοβαρότητα. Το μεγαλύτερο κενό είναι πως συχνά αξιολογούμε τη συμπεριφορά των παιδιών, αντί να παρατηρούμε το πλαίσιο στο οποίο καλούνται να ανθίσουν. Εύκολα μπορούμε να πούμε, δεν προσπαθεί, δεν συγκεντρώνεται και δεν έχει στόχο. Ξεχνάμε όμως να ρωτήσουμε, πόσο κουρασμένο ήρθε από το σχολείο, τα μαθήματα, τις προσδοκίες, πόσο επηρεάζεται από παρέες, άγχη και αλλαγές στη ζωή του. Πόσο χώρο έχει να εκφραστεί χωρίς φόβο λάθους, να αισθάνεται ότι το βλέπουν και όχι ότι το αξιολογούν. Βρίσκει χαρά στο παιχνίδι ή απλώς επιβιώνει μέσα σε αυτό.

Δυστυχώς χτίσαμε ένα περιβάλλον γεμάτο, πίεση, άγχος και στρες και θεωρούμε κρίσιμα παιχνίδια αγώνες Κ10 Κ12 και Κ14 που πρέπει τα παιδιά να κερδίσουν οπωσδήποτε για να εκπληρώσουν δικές μας πεποιθήσεις. Τα παιδιά δεν είναι ενήλικες, ζουν με δικούς τους ρυθμούς, έχουν συγκρούσεις, μεταβάσεις και συναισθηματικές καταιγίδες που συχνά ούτε φαίνονται ούτε λέγονται.

Όταν το περιβάλλον που έχουμε δημιουργήσει δεν τους αγκαλιάζει, αλλά είναι προβλέψιμο και απαιτητικό χωρίς νόημα, η συμπεριφορά τους αλλάζει, όχι επειδή δε θέλουν, αλλά επειδή δεν αντέχει η ψυχή τους να είναι παγιδευμένη σε κάτι που δεν τους μιλά.

Η συμπεριφορά τους δεν είναι τεστ χαρακτήρα. Είναι καθρέφτης του πώς νιώθουν στο χώρο που τους δώσαμε. Αν τους τιμωρούμε, τους φοβίζουμε ή τους πιέζουμε, με μαθηματική ακρίβεια χάνουμε την εμπιστοσύνη τους και αποθαρρύνονται. Αν δίνουμε όμως ποικιλία, ασφάλεια, χώρο για παιχνίδι και ανθρώπινη διάσταση τους κερδίζουμε.

Η ουσία παραμένει ίδια πάντα. Δημιουργήστε ένα περιβάλλον όπου τα παιδιά θα νιώθουν ότι τα θέλουμε και όχι ότι τα αντέχουμε. Φέρτε ζωή και αυθορμητισμό στις προπονήσεις. Καλλιεργήστε κλίμα όπου το λάθος δεν ενοχλεί αλλά διδάσκει. Όταν ξεκινάμε από την κατανόηση και όχι από την επίκριση, βλέπουμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια των παιδιών και τότε μπορούμε πραγματικά να τα βοηθήσουμε να νιώσουν ότι ανήκουν, ότι εξελίσσονται και χαίρονται το παιχνίδι.

ΑΡΘΡΟ: Ernald Ιωάννης Χόντιας, Διπλωματούχος UEFA B Smart Football level 1